1616 – Zygmunt III Waza otacza obwarowaniami obronnymi sanktuarium – Jasna Góra staje się fortecą. Za Władysława IV i Jana Kazimierza nastąpiła dalsza rozbudowa systemu fortyfikacji.
1621 – Władysław Waza – hetman i królewicz pielgrzymuje z podziękowaniem Maryi za zwycięstwo pod Chocimiem. Jako Władysław IV pielgrzymował też 6 IV 1633 kilka dni po koronacji.
1641-44 – z fundacji biskupów Stanisława i Macieja Lubieńskich wzniesiono trójnawowy korpus kaplicy (druga część) zachowany do dziś. Jest to wybitne dzieło architektury w tzw. stylu lubelskim, typowym dla polskiego budownictwa z przełomu manieryzmu i baroku.
1650, 8 września – uroczystości poświęcenia ołtarza głównego w kaplicy Matki Bożej, zaliczanego do najwybitniejszych dzieł wczesnego baroku w Polsce, ufundowanego przez kanclerza wielkiego koronnego, Jerzego Ossolińskiego.
1655, 27 grudnia – zwycięstwo nad Szwedami po czterdziestodniowym oblężeniu klasztoru. W rok później w katedrze lwowskiej odbywają się królewskie śluby Jana Kazimierza, będące dziękczynną modlitwą oraz elekcją Maryi na Królową Polski.
1661 – król Jan Kazimierz przyjmuje w Sali Rycerskiej hołd Kozaków zaporoskich.
1670, 27 lutego – w kaplicy przed Cudownym Obrazem Michał Korybut Wiśniowiecki, król Polski zawarł małżeństwo z austriacką arcyksiężniczką, Eleonorą – błogosławił nuncjusz papieski, Galzezzi Marescotti w asyście prowincjała o. Augustyna Kordeckiego.
1673 – pogrzeb O. Augustyna Kordeckiego, obrońcy Jasnej Góry, który został pochowany w podziemiach kaplicy Matki Bożej Jasnogórskiej.
1682, 8 września – Jasna Góra świętuje 300-lecie swojej służby Kościołowi i Narodowi. Niezdobytą w wojnie szwedzkiej twierdzę jasnogórską otacza ok. 140 tysięcy pielgrzymów.
1683 – Jan III Sobieski przed i po zwycięskiej wyprawie wiedeńskiej modli się na Jasnej Górze; po odsieczy składa zdobyte trofea.
1692-1730 – po groźnym pożarze 16 lipca 1690 r., gdy runęło sklepienie gotyckie wielkiego kościoła, z inicjatywy wybitnych mecenasów sztuki, przeora o. Tobiasza Czechowicza i o. Konstantego Moszyńskiego, następuje rozbudowa i przekształcenie świątyni w duchu późnego baroku. Freski na sklepieniu wykonuje malarz Karol Dankwart.